Celda 211


Coido que na historia desta bitácora, que é longa no tempo aínda que non na produción, falouse de moi poucos filmes. Desta volta vou facer unha expceción, xa que Celda 211 impresionoume moi gratamente. A última película de Daniel Monzón cóntanos a historia dun motín nunha cárcere española no que un funcionario de prisións (Alberto Amman) que non é coñecido polos presos queda encerrado nun dos módulos sublevados. Para sobrevivir nese ambiente ten que facerse pasar por un preso máis chegando a estabelecer unha particular relación de camaradería con Malamadre (Luís Tosar), xefe dos amotinados.

Cando vin por primeira vez o trailer xa tiven a impresión de que ía ser un filme entretido, pero non esperaba máis. Contaba con que se quedase na típica película de acción que nin cuestiona nada, nin convida a pensar. Afortunadamente, trabuqueime. Celda 211 racha completamente coas barreiras tan estendidas hoxe en día de "bos moi bos" e "malos moi malos". É un ataque directo á moralidade e á ética do espectador, amosando situacións extremas nas que as personaxes sen moven no limbo do considerado correcto e da barbarie. O filme aborda temas tan periagudos como o abuso de poder, a brutalidade policial, a tortura nas cadeas, o mundo da droga, a lealdade entre os presos ou mesmo a violencia en Euskal Herria. Precisamente, un dos grandes acertos que ten Celda 211 e ser quen de enfrontersa a todos estes aspectos dun xeito nada maniqueo e provocando que o espectador abandone a sala pensando nos conflitos que acaba de ver. Ou polo menos esa é a sensación que me deixou a min.

Outro dos puntos fortes desta película é o ritmo trepidante que ten. Son feitos moi concentrados que transcorren a unha velocidade enorme pero sen limitar a profundidade coa que trata os temas antes citados. Asemade, cómpre destacar a brillante actuación de Luís Tosar, que sorpende encarnando un papel tan complicado como o de Malamadre. Ollo ao uso da voz.

En resumo, un filme moi recomendábel que non deixa indeferente. Está chamado a ser un éxito en taquilla, o que demostra que se pode facer cine que convide á reflexión e á vez ter éxito entre o público.

4 comentarios:

12 de novembro de 2009 às 00:27 Pobretolo disse...

e non mencionas a Suso Lista, un dos galágticos da blogosfera galega metido a extra?
enton merece os seis euros?

12 de novembro de 2009 às 00:30 Duarte Romero Varela disse...

Pois non o sabía. O certo é que aparecen moitos galegos. Sorpréndeme o ben que o fai Luís Zahera, que fai de yonqui terrorífico, chegando a dar medo por momentos.

Se che tivese que recomendar unha película para pagar seis euros sen dúbida sería esta.

12 de novembro de 2009 às 00:35 Pobretolo disse...

Bueno, enton pode que xa teña algo que facer este sabado...
A Zahera o vin o outro dia en Cervantes, dando unha volta, pero marquetineando, porque levaba o pack completo, camiseta e paraugas da película...
E si, o Percebeiro do Roncudo sae bastante, polo que teño entendido.

14 de novembro de 2009 às 16:14 Unknown disse...

Téñolle moitas ganas a esta peli! A ver cando podo ir ao cinema!

Postar um comentário