Día da Patria 2009


Polo seu interese -e polas poucas ganas de escribir- reproduzo unha carta de Guillerme Vázquez, portavoz nacional do BNG.

Día da Patria 2009

Benqueridos/as Compañeiros/as

O 25 de Xullo temos unha cita inescusábel en Santiago de Compostela, o Día da Patria Galega, a grande manifestación de reivindicación dos nosos dereitos nacionais. A esta altura, é ben perguntarse polo estado da nosa patria e non encarar esta data con espírito rotineiro, senón con renovados azos e con grandes doses de entusiasmo.

Como está Galiza? Realmente o país vive un momento difícil, mesmo duro, e con horizontes que apresentan non poucas incertezas. Momentos complexos que requiren de nós, as e os nacionalistas galegos, que deamos o mellor de nós mesmos, porque temos a inmensa responsabilidade de sermos a forza política sobre a que descansa o proxecto nacional galegeo.

A crise económicaestá a afectar gravemente as condicións de vida de centos de miles de compatriotas, a comezar polos máis de 200.000 que neste momento se achan no desemprego. A situación da economía galega e dos seus motores básicos -eis o estado de emerxencia en que se atopa o complexo agro-industria- é francamente delicada, o que compromete o futuro da nosa nación de non reaxirmos con coraxe e sen perda de tempo. No plano político, batemos cun Goberno do señor Feijóo que, aínda sen cumprir os 100 primeiros días de mandato, xa ten amosado a súa faciana máis reaccionaria e anti-galega. Sen ofrecer nen unha soa medida de calado para enfrentar a crise económica, o Goberno Feijóo, no canto de converter a criación de emprego con dereitos na prioridade número un da súa xestión, céntrase obsesivamente nun único obxectivo que non é outro que... A liquidación da lingua galega!

Se temos autogoberno é precisamente porque somos unha nación e porque temos unha lingua propia. Pois ben, o Goberno Feijóo quer pasar á historia por ser o primeiro executivo que tenciona liquidar aquilo -a lingua como símbolo da existencia da nación- que dá sentido e orixe á súa propia existencia como poder politico. Alguén imaxina ao goberno español lexislando contra o castelán? Ao catalán contra o catalán? Ao francés contra o francés?

En menos de 100 días, o Goberno Feijóo xa eliminou o requisito do coñecemento da lingua galega para o acceso á Administración pública. Isto significa que aquí, a xuízo do PP, só hai unha lingua relevante e necesaria. A lingua de Castela. Para o PP, a lingua de Galiza é prescindíbel. Feijóo busca con esta agresión sen precedentes ao idioma do país o aplauso non tanto das súas bases electorais galegas –onde hai sectores que non se senten cómodos con esta medida-, senón dos ideólogos do aznarismo e dos tele e radiopredicadores máis ultras de Madrid.

Non por acaso o BNG ten elixido como lema para o 25 de Xullo o de Movámonos polo noso idioma, polo emprego. Movámonos, si, porque ninguén nos vai tirar as castañas do lume e porque sen mobilización social non será posíbel facermos valer os nosos dereitos como pobo. Polo noso idioma, si, porque está seriamente ameazado pola dereita española en Galiza e polas súas poderosas terminais mediáticas. E polo emprego, porque agora máis que nunca é preciso pormos o traballo como centro de gravidade dun novo modelo de economía produtiva ligado ao dereito a traballarmos con dignidade na propia terra, tal e como reclamaba Castelao no Sempre en Galiza.

Ninguén pode ficar na casa o Día da Patria Galega. Debemos protagonizar todos e todas un Día da Patria masivo que sexa a resposta contundente que merecen as políticas antisociais e antigalegas do Partido Popular. Agora máis que nunca é necesario que o nacionalismo mobilice todas as súas enerxías para defender o País fronte a aqueles que o desprezan. Agora máis que nunca é necesario comprometerse con Galiza. Ánimo e até vérmonos nas rúas de Compostela!
Ler máis...

Unha carta sobre a lingua.

Levaba días querendo escribir algo sobre a lingua do país pero, entre o traballo e a preguiza, funo deixando de lado. Hoxe pasáronme un vídeo que saiu no programa "Ben falado" que me impresionou enormemente. Creo que nada do que puidera escribir igualaría as verbas da anciá autora desta carta. Desfrutádeo.

Ler máis...