Díxomo XAN

Xa pasaron 11 días dende que se celebrou a X Asemblea Nacional de Galiza Nova. Malia que non asistín (aínda non milito), máis ou menos sei por onde foron os tiros





Para quen aínda non o saiba, desta volta presentáronse dúas listas. Unha delas formada por Isca! e por Esquerda Nacionalista Mocidade e outra pola Unión da Mocidade Galega (UMG). O resultado foi até certo punto esperado: contundente victoria da U cun 60% dos votos. Pero quizais foron máis esperados os enfrontamentos e divisións que tan ben caracterizan ao nacionalismo galego, dos cales xa empezo a estar farto. Semella que non nos damos conta de que con estas actitudes, tan só perde o nacionalismo e a esquerda. Se nos deixasemos de parvadas e traballáramos a prol do que creemos deixando de lado as nosas diferenzas, o BNG e o nacionalismo non estaría como está. Con todo, supoño que os meus amigos de Isca! e de EN, dirán que son os upegallos, que non deixan traballar a todo aquilo que non sexa da súa corda. Pero eu sempre digo, que unha organización, un movemento, formámolo todos e que cada militante, cada simpatizante, ten a súa parte de responsabilidade.

En fin, cousas de XAN

5 comentarios:

12 de abril de 2007 às 21:41 foucelhas disse...

Estas apreciacións levabaas agardando hai moito tempo, porque, quizais por non ser militante de ningún partido ou colectivo, vendo desde fóra o enfrontamento, non cabe dúbida de que a os continuos enfrontamentos entre distintas tendencias, que desde unha perspectiva práctica non difiren moito, é moi perxudicial para o nacionalismo galego.
Penso que xa é hora de que exista, senón unión pois non é xa posíbel, respecto e colaboración. Senón, cal é a motivación destas disputas?ascender e facerse a tendencia política maioritaria do nacionalismo e chegar ao poder? por desgracia creo que aínda non estamos nese momento.

Unha aperta Xan, vémonos

12 de abril de 2007 às 23:04 amarante disse...

Como xa che dixen persoalmente, coido que os "enfrontamentos" internos debemos tomalos como parte da cultura democrática do nacionalismo (que estamos a perder porque a algúns vailles o tema dos "delegados"). E son enfrontamentos en tanto que unha parte quere convertelos en iso, enfrontamentos. Creo que estamos no lexítimo dereito de discrepar internamente sobre a deriva que está a levar o nacionalismo e a esquerda en GN e no BNG. O único que fixemos son propostas en positivo para poder achegarnos á mocidade. Que algúns o queiran trasladar como "enfrontamento" ala eles. Eu serei sempre fiel ao proxecto. Que non quere dicir que "cale e vote". Debemos ser críticos coa organización. Porque lembremos que só coa autocrítica se avanza. Porque do contrario caeremos na autocomplacencia. E non avanzaremos.

Viva a república galega socialista!

13 de abril de 2007 às 10:09 Xan Guindán disse...

Eu creo que tamén che dixen persoalmente que non hai que confundi-lo debate interno cos enfrontamentos, nin a discrepancia coa crispación. Non creo que estar á constante gresca sexa unha atitude do máis democrática (nin práctica).

GALIZA CEIBE E SOCIALISTA

17 de abril de 2007 às 23:48 Zape (entre outras muitas cousas) disse...

Neno, dende fóra ve-se moi doado...
Pero coa UPG e os seus alevíns...digamos que é difícil tratar.
Saude e pátria.

19 de abril de 2007 às 00:12 Xan Guindán disse...

Eu o que non vexo é vontade de chegar a ningún punto de encontro coa U, e arránxase botándolle-la culpa a eles. Pero se tanto uns coma outros vos deixasedes de caralladas e de fraccionalismos, moito mellor ía ir todo.

Postar um comentário