Día da Patria 2009

Polo seu interese -e polas poucas ganas de escribir- reproduzo unha carta de Guillerme Vázquez, portavoz nacional do BNG.

Día da Patria 2009

Benqueridos/as Compañeiros/as

O 25 de Xullo temos unha cita inescusábel en Santiago de Compostela, o Día da Patria Galega, a grande manifestación de reivindicación dos nosos dereitos nacionais. A esta altura, é ben perguntarse polo estado da nosa patria e non encarar esta data con espírito rotineiro, senón con renovados azos e con grandes doses de entusiasmo.

Como está Galiza? Realmente o país vive un momento difícil, mesmo duro, e con horizontes que apresentan non poucas incertezas. Momentos complexos que requiren de nós, as e os nacionalistas galegos, que deamos o mellor de nós mesmos, porque temos a inmensa responsabilidade de sermos a forza política sobre a que descansa o proxecto nacional galegeo.

A crise económicaestá a afectar gravemente as condicións de vida de centos de miles de compatriotas, a comezar polos máis de 200.000 que neste momento se achan no desemprego. A situación da economía galega e dos seus motores básicos -eis o estado de emerxencia en que se atopa o complexo agro-industria- é francamente delicada, o que compromete o futuro da nosa nación de non reaxirmos con coraxe e sen perda de tempo. No plano político, batemos cun Goberno do señor Feijóo que, aínda sen cumprir os 100 primeiros días de mandato, xa ten amosado a súa faciana máis reaccionaria e anti-galega. Sen ofrecer nen unha soa medida de calado para enfrentar a crise económica, o Goberno Feijóo, no canto de converter a criación de emprego con dereitos na prioridade número un da súa xestión, céntrase obsesivamente nun único obxectivo que non é outro que... A liquidación da lingua galega!

Se temos autogoberno é precisamente porque somos unha nación e porque temos unha lingua propia. Pois ben, o Goberno Feijóo quer pasar á historia por ser o primeiro executivo que tenciona liquidar aquilo -a lingua como símbolo da existencia da nación- que dá sentido e orixe á súa propia existencia como poder politico. Alguén imaxina ao goberno español lexislando contra o castelán? Ao catalán contra o catalán? Ao francés contra o francés?

En menos de 100 días, o Goberno Feijóo xa eliminou o requisito do coñecemento da lingua galega para o acceso á Administración pública. Isto significa que aquí, a xuízo do PP, só hai unha lingua relevante e necesaria. A lingua de Castela. Para o PP, a lingua de Galiza é prescindíbel. Feijóo busca con esta agresión sen precedentes ao idioma do país o aplauso non tanto das súas bases electorais galegas –onde hai sectores que non se senten cómodos con esta medida-, senón dos ideólogos do aznarismo e dos tele e radiopredicadores máis ultras de Madrid.

Non por acaso o BNG ten elixido como lema para o 25 de Xullo o de Movámonos polo noso idioma, polo emprego. Movámonos, si, porque ninguén nos vai tirar as castañas do lume e porque sen mobilización social non será posíbel facermos valer os nosos dereitos como pobo. Polo noso idioma, si, porque está seriamente ameazado pola dereita española en Galiza e polas súas poderosas terminais mediáticas. E polo emprego, porque agora máis que nunca é preciso pormos o traballo como centro de gravidade dun novo modelo de economía produtiva ligado ao dereito a traballarmos con dignidade na propia terra, tal e como reclamaba Castelao no Sempre en Galiza.

Ninguén pode ficar na casa o Día da Patria Galega. Debemos protagonizar todos e todas un Día da Patria masivo que sexa a resposta contundente que merecen as políticas antisociais e antigalegas do Partido Popular. Agora máis que nunca é necesario que o nacionalismo mobilice todas as súas enerxías para defender o País fronte a aqueles que o desprezan. Agora máis que nunca é necesario comprometerse con Galiza. Ánimo e até vérmonos nas rúas de Compostela!