Coaligados para resistir!


En maio deste ano, en plena crise grega, o Partido Comunista pendurou unha faixa da acrópole ateniense co lema “Peoples of Europe rise up!” (pobos de Europa erguédevos). Este símbolo de loita, pero sobre todo de resistencia, inspirou a un amplo sector da esquerda británica. Seguindo a consigna dos activistas de Grecia, constituiron unha ampla plataforma para enfrontar a política económica do goberno conservador. O nome elixido foi Coalition of Resistance (Coalición da Resistencia).

A primeira vez que se escoitou falar daCoR foi no mes de agosto, cando Tony Benn, histórico militante da ala esquerda do Partido Laborista, publicou en The Guardian o manifesto fundacional da plataforma baixo o título “The time to organise resitance is now” (O tempo de organizar a resitencia é agora). Canda el, apoiaron este documento importantes persoeiros da esquerda británica entendida esta como un espazo plural no que teñen cabida as organizacións da esquerda radical, a ala esquerda do laborismo, os sindicatos e os diferentes movementos sociais progresistas. Este documento fai un chamamento a enfrontar as políticas orzamentarias do goberno Conservador-Liberal Democráta (Con-Dem) xa que supoñen o maior recorte de gasto público desde os anos 30. O Primeiro Ministro David Cameron sostén que estas medidas son inevitábeis porque o estado do benestar “foi demasiado xeneroso”, mais no seu retruque, Tony Benn afirma que iso é un sen sentido, xa que o que fixeron foi cargar na xente do común o derroche dos banqueiros. A alternativa proposta no manifesto pasa por someter a banca a un control democrático, aumentar os impostos aos ricos, retirar as tropas de Afganistán e combater o fraude fiscal. En palabras textuais, pretenden impulsar “unhacampaña por unha alternativa radical que teña a mesma determinación que amosaron os sindicalistas e mailos movementos sociais en Grecia e outros países europeos”. Para coordinar todo isto e crear un paraugas baixo o que introducir todo o movemento anti-recortes, naceu a Coalition of Resitance.

O 27 de novembro tivo lugar a constitución formal desta plataforma. Celebrouse a Conferencia Nacional no centro sociocultural de Candem e acudiron preto de 1300 persoas. Aproveitando a miña estadía en Londres, decidín achegarme previo pago das tres libras que nos custa a afiliación aos estudantes. O acto estruturouse en dúas sesións plenarias, unha ao principio e outra ao final, con varios obradoiros simultáneos entrementres. Con isto pretendíase crear diferentes espazos de debate sobre os movementos e loitas sociais máis relevantes do Reino Unido. Por razóns de espazo só puiden asistir ao plenario final, a un taller sobre o movemento estudantil e a outro sobre o mantemento do estado do benestar. Cada un deles estruturábase dun xeito semellante: desde a mesa falaban representantes das organizacións sociais e posteriormente tomaba a palabra o público. Finalmente os coordinadores do evento intentaban facer unha compilación das ideas principais recollidas entre os asistentes para fixar as liñas de traballo da CoR.

De todo este proceso de debate e de compartir as diferentes experiencias de loita acordáronse seis puntos básicos que cumpría desenvolver nos días, semanas e meses seguintes á conferencia:

  1. Apoiar a manifestación do 9 de decembro que ía ter lugar fronte ao parlamento de Westminster mentres os deputados votaban a suba das taxas universitarias en Inglaterra.
  2. Crear asembleas de estudantes en todas as localidades grandes.
  3. Manter as ocupacións que por aquelas datas o estudantado inglés mantiña en 32 facultades de todo país. Pídese ao movemento anti-recortes local a que apoie estas ocupacións.
  4. Crear grupos de base da CoR alá onde non estea funcionando xa algunha organización local anti-recortes.
  5. Preparar unha semana de mobilizacións para febreiro que una a estudantes, traballadores e activistas de todas as localidade do Reino Unido.
  6. Apoiar e prepara a manifestación convocada pola confederación de sindicatos TUC que terá lugar o 26 de marzo.

Como se pode observar, é unha prioridade para a CoR unir todas as loitas sectorais e transformalas nun movemento único estatal que sexa quen de resistir as agresións do goberno Con-Dem contra os servizos públicos e a clase traballadora. É por iso que durante toda a conferencia se insistiu moito na solidariedade entre os activistas e os movementos sociais, non só do Reino Unido, senón de toda Europa. Houbo varias mencións aos traballadores do metro de Londres, que xa afrontaban a súa cuarta folga nos últimos tres meses.

O primeiro éxito mobilizador da plataforma xa tivo lugar uns días despois, na manifestación en contra da suba das taxas. O recentemente presentado logo dos monigotes de cores que identifica a CoR estaba incrustado na pancarta máis empregada polos milleiros de estudantes que saíron (saímos) á rúa ese día. Desgraciadamente, aínda que vencemos nas rúas a dereita venceu no parlamento e a proposta foi adiante. Noutro post explicarei de vagar como foi iso.


Intervención dun estudante durante o obradoiro de movemento estudantil

Pero se houbo algo que me impresionou da CoR foi o ambiente que se respiraba na conferencia. Alí convivían militantes e activistas de organizacións moi diferentes que apoiaban a plataforma non só para acadar os obxectivos que esta se propuxo, senón tamén para que o seu colectivo fose quen de gañar máis apoios dentro da esquerda social que alí estaba representada. Agora ben, o realmente positivo foi que malia existiren eses intereses, perfectamente lexítimos e comprensíbeis por outra banda, todos fixeron un exercicio de responsabilidade e priorizaron a consolidación da plataforma. Non vin nesta conferencia esas mostras de sectarismo e de cainismo que desgraciadamente sufrimos moitas veces na esquerda nacionalista galega.

En definitiva, un proxecto ilusionante, plural e combativo que se fai máis necesario que nunca. Seguirei a participar activamente na CoR porque esta non é unha loita exclusiva dos pobos do Reino Unido, senón que fai parte dun movemento moito máis amplo contra esta saída neoliberal da crise que nos pretenden impoñer. RESISTANCE!


Intervención do deputado laborista John McDonnell

0 comentarios:

Postar um comentário